Σβέβο, Ίταλο

(Svevo, ψευδώνυμο του Ettore Schmitz). Ιταλός συγγραφέας (Τεργέστη 1861 -Μότα ντι Λιβέντσα, Τρεβίζο 1928). Τραπεζικός υπάλληλος, έκδωσε το 1892 το πρώτο μυθιστόρημα του Μια ζωή - ιστορία μιας νεαρής ύπαρξης, που την πνίγει η γκρίζα ατμόσφαιρα μιας τράπεζας και καταλήγει στην αυτοκτονία - στο οποίο χρησιμοποιεί αφηγηματικούς τρόπους που θυμίζουν τον Μπαλζάκ και τους νατουραλιστές, αλλά παρουσιάζει συγχρόνως την αναλυτική και εσωστρεφή διαδικασία, που θα αποτελέσουν τα τυπικά χαρακτηριστικά της ωριμότερης πεζογραφίας του. Η εκδοτική αποτυχία όμως και αυτού και του δεύτερου μυθιστορήματος του Τα Γηρατειά (1898) τον ώθησε στο θέατρο Ένας σύζυγος (1903), Η περιπέτεια της Μαρίας (1920). Το 1924 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα του Η συνείδηση του Τζένο, που δεν είχε καλύτερη τύχη από τα προηγούμενα στην Ιταλία, το πρόσεξαν όμως ξένοι κριτικοί κι από τότε η φήμη του άρχισε να απλώνεται σε όλο τον κόσμο. Αντιφορμαλιστής συγγραφέας, έγραψε σε ύφος άκομψο, αλλά πυκνό και εκφραστικό, και παρουσίασε με περισσότερο συγκινητική αμεσότητα και διεισδυτικότερη ψυχολογία από κάθε άλλο Ιταλό συγγραφέα του καιρού του την πνευματική ένδεια μιας αστικής τάξης που δεν είχε εμπιστοσύνη στις αξίες της παράδοσης. Έζησε παραγνωρισμένος, αλλά αργότερα άσκησε τη διαρκέστερη επίδραση στην ιταλική πεζογραφία μεταξύ των δύο πολέμων. «Ο συγγραφέας Ίταλο Σβέβο με την αδελφή του Ορτανσία»: πίνακας του Βερούντα.